دوستانه

این صدای پای کیست؟

این سایه مال کیست؟

چه کسی دَرِ قلب مرا می زند؟

چه کسی می آید؟

چه کسی این چنین چهره مرا رنگین می کند؟

این شادمانی و خوشحالی مرامی کشد

هیچگاه از ماه چیزی نخواستم

هیچوقت به ستارگان متوسل نشدم

حتی هیچوقت به خدا شکایت نکردم.

تمام غمهایم را پنهان کردم

در برابر هر ظلم و ستمی، لبخند زدم

مانند خاک که گلها را در آغوش می کشد

غم را به آغوش کشیدم و زخمی شدم

اما هرگاه دستهایم را برای دعا بالا بردم

از خدا تورو طلب کردم.